Żałoba po stracie bliskiej osoby to oznaka naszego przywiązania do niej. Każdy z nas może przeżywać ten stan inaczej, ale ważne, by pozwolić sobie na wszystkie jej fazy i zrobić to we własnym tempie. Ze stratą związane są bardzo różne emocje, a ich tłumienie może odbić się zarówno na zdrowiu fizycznym, jak i psychicznym. Dlatego warto żałobę przeżyć zarówno w samotności, jak i nie unikać pomocy, którą w tym czasie oferują nam bliscy. Jeśli jednak okaże się to niewystarczające, pomyśl o skorzystanie z pomocy terapeuty, który pomoże ci przejść przez ten trudny czas.
Czym jest żałoba po stracie bliskiej osoby?
Żałoba to pewnego rodzaju stan kryzysu psychicznego i emocjonalnego, który u każdego może przebiegać inaczej. Ostatecznie jednak ma jeden cel, którym jest pogodzenie się ze stratą i przystosowanie do nowej rzeczywistości. Żałobie towarzyszą przykre myśli i emocje, tęsknota i wspomnienia wspólnych chwil oraz wypełniające to wszystko poczucie starty. Jest ono tym większe, im bliższa nam była osoba, którą straciliśmy.
W okresie żałoby w organizmie dochodzi do uruchomienia zarówno mechanizmów funkcjonalnych sprzyjających akceptacji, jak i dysfunkcjonalnych odrzucających fakt nieobecności utraconej osoby. Może też dojść do pewnego rodzaju powikłań w przebiegu żałoby, co nierzadko objawia się depresją lub utrwaleniem wybranej fazy żałoby.
Fazy żałoby — droga do akceptacji straty i przystosowania do nowej rzeczywistości
Już sama znajomość faz, z których składa się żałoba po stracie bliskiej osoby, może w pewnym stopniu pomóc ją przeżyć. Każdy z etapów może się nieco różnić u każdej osoby i wymagać innego odcinka czasu. Dlatego niezbędna jest cierpliwość i zgoda na aktualny stan emocjonalny, w jakim się znajdujesz.
Oto zmiany, jakich możesz doświadczać, gdy stracisz bliską osobę.
Szok i niedowierzanie
Wielu twierdzi, że niezależnie jak bardzo nieunikniona była śmierć bliskiej im osoby, to i tak nie byli na to przygotowaniu. Szok połączony z niedowierzaniem, że nie ma już kogoś, kto jeszcze chwilę temu był z nami, to pierwsza faza żałoby, od której rozpoczyna się proces akceptacji i adaptacji do nowej, nierzadko bardzo trudnej do przyjęcia rzeczywistości.
Przeczytaj także: Czym jest depresja?
Pojawia się niezależnie, czy byłeś na to przygotowany, czy też śmierć nastąpiła nagle. Szok pojawia się praktycznie zawsze i zwykle połączony jest z niedowierzaniem. Jedną z towarzyszących temu reakcji obronnych jest odrealnienie, czyli utrata kontaktu z otoczeniem i rzeczywistością.
Żal, złość i rozgoryczenie
Faza ta pełna jest sprzecznych uczuć od tęsknoty poprzez rozgoryczenie, aż po złość na osobę, która odeszła i tych, którzy jej na to pozwolili (gdy na przykład powodem była choroba lub samobójstwo). Mnogość bardzo silnych emocji sprawia, że żałoba po stracie bliskiej osoby na tym etapie przez wielu uznawana jest za najtrudniejszą. Akceptacja wydaje się czymś niemożliwym, a smutek i żal po stracie miesza się z poczuciem winy, że nie zrobiliśmy czegoś, by zapobiec śmierci.
Dezorganizacja
W końcu rzeczywistość, w której nie ma już bliskiej osoby, zaczyna docierać do świadomości osoby będącej w żałobie. Dociera do niej, co zmieni się w jej życiu i jak bardzo różne to było od wcześniejszego życia. Zwłaszcza gdy śmierć wiąże się z utratą poczucia bezpieczeństwa, konieczności zmiany w codziennej rutynie i pustką, której nikt na ten moment nie jest w tanie wypełnić. Świadomość braku, o którym przypominają miejsca, przedmioty i sytuacje, może prowadzić do bezsenności, braku apatytu i uczucia napięcia.
Smutek i rozpacz
Po stracie bliskiej osoby bardzo ważne jest, by pozwolić sobie na smutek i uczucie rozpaczy. Stanowi to pomost łączący poprzednie fazy z akceptacją tego, co się stało.
Etap ten nie należy jednak do najłatwiejszych. Płacz, unikanie ludzi, zamykanie się w sobie i pesymistyczne myśli to tylko wybrane stany, który mogą ci towarzyszyć przez pewien czas. Trzeba być bardzo czujnym, by stany zbliżone do depresyjnych nie utrwaliły się w psychiczne zaburzenie, które wymagać będzie leczenia. Oprócz sfery emocjonalnej możesz też doświadczać problemów czysto fizycznych w postaci bólu brzucha, bezsenności, problemów z łaknieniem i uczucia wewnętrznego ścisku.
Akceptacja
Choć dotarcie do tego miejsca nie jest proste, to z pewnością kluczowe, by móc po adaptacji do nowej sytuacji i zgodzie na to, co się wydarzyło, ruszyć do przodu. Na początku może być trudno bez poczucia winy wyrażać radość, brać udział w spotkaniach towarzyskich i imprezach, czy umawiać się na randki. Jednak nawet jeśli wymagać to będzie czasu, to z pewnością warto pielęgnować każdy najmniejszy krok wypełniony akceptacją tego, co było i jak najlepszym przeżywaniem chwili obecnej.
I choć żałoba po starcie bliskiej osoby może u ciebie wyglądać inaczej niż ta, która stała się udziałem innych, to ważne, by zaangażować się w nią jak najpełniej. Gdyby się jednak okazało, że jest to zbyt trudne, nie wahaj się skorzystać z pomocy psychologa. Już samo podzielenie się tym, co przeżywasz, będzie miało działanie terapeutyczny. A w połączeniu z wiedzą i doświadczeniem tego specjalisty, będziesz mógł to przekuć na głębsze i jeszcze lepsze przeżywanie kolejnych lat swojego życia.
Źródło:
www.gemini.pl/poradnik/artykul/zaloba-okiem-psychologa/
